الشام، الشام، الشام

الشام، الشام، الشام 

آنجا که به بانوی من زینب خیلی سخت گذشت..... 

گفنتد کجا خیلی سخت گذشت؟ فرمود الشام، الشام، الشام.... 

و من اینک عازم دیار شامم، دیاری که بر بانویم سخت گرفته............ 

می روم تا در ۵ صفر بر مزار ۳ ساله حسین، نازنین رقیه ام ، گریه کنم، عروسکی هدیه کنم و شمعی روشن کنم.... 

گریه کنم و بگم نازنین رقیه ام بلندشو ببین برات عروسک آوردم بانو!  

می روم تا سوگوار ۳ ساله حسین باشم، شاید زینبم آهش کمتر شود، می روم تا بر پاهای تاول زده و کوچک نازنین رقیه ام بوسه زنم.... 

بانوی من! نازنین رقیه ام! چرا از کاروان جا موندی؟سر بابا رو نیزه برگشته بود و با نگرانی نگاه می کرد که رقیه جا مونده ... عمه التماس کرد که توروخدا بذارید خودم بیارمش.... کجا بود مادرت که غریب موندی و جا موندی؟ نازنینم چرا جا موندی؟ 

نازنین رقیه ام ! وقتی گوشوارتو کشیدن و گوشت پاره شد ما کجا بودیم.....  

وای از دل زینب..... ام مصائب زینب.... که چه ها دید ..... 

عمه جان چیراغی یاندیر / بو خَرابنی دُلاندیر... 

آختاریم تاپیم بابامی....... / آچیم گُرسدیم یارامی  

 ترجمه: 

عمه جان چراغی روشن کن/ و این خرابه رو اداره کن...........  

تا بگردم بابامو پیدا کنم...... / و باز کنم  و زخم هامو نشونش بدم 

آتش به جانم می زند این روضه آذری............................ 

نازنین رقیه ام ! شیرین زبان حسین ع ، ببین برات عروسک آوردم بانو!   

این هم عروسک نازنین رقیه ام  

 

(از بین یه عالمه عروسکهای مزخرف باربی به زحمت اینو پیدا کردم) 

اگر دلتون شکست ماروهم دعا کنید و به بانو رقیه سلام بدید: السلام علی الرقیة الحسین

_{لطفا برای کامنت گذاشتن به قسمت بالای پست مراجعه کنید}